De Semois oversteken

De monumentale brug van Dohan

De monumentale brug van Dohan is het eerste rivierbouwwerk dat je opmerkt als je stroomafwaarts via de Semois het grondgebied Bouillon binnenkomt. De inwoners van het bekken van de Semois hadden altijd nood aan systemen om de rivier over te steken, om zo in andere dorpen te komen, handelswaar ter plaatse te brengen of toegang te krijgen tot

landbouwgronden en bossen.Vroeger waren er doorwaadbare plaatsen (gués), voetgangersbruggetjes, bruggen van hout en later verschenen de eerste stenen bruggen.

De gués

De gués zijn nu de door de kajakkers vaak vervloekte zones waar men bij droogte vast komt te zitten tussen de stenen.Deze passages waren vroeger van economisch belang, maar in veel oorlogen speelden ze ook een strategische rol.Daarom werd een gué vaak goed bewaakt.Restanten van redoutes (versterkte verschansingen) met zicht op zo’n doorwaadbare zone zijn hiervan een bewijs.

Een duidelijk voorbeeld is de ruïne van de onder Lodewijk XIV gebouwde redoute, gelegen op een steile heuvel in Frahan aan de monding van de Beek van Bonru in de Semois.

Ook de Gué de Loquet, beneden Botassart, speelde een belangrijke rol.Een gedenkplaat geeft een overzicht van de verschillende doortochten die hierlangs gebeurden.Over een invasie in het jaar 2013, een jaartal dat door een plezanterik eigenhandig aan het lijstje werd toegevoegd, heeft niemand weet.Misschien zitten de jeugdbewegingen die hier ’s zomers bivakkeren er wel voor iets tussen?

Lang voor de brug van Dohan werd gebouwd, ging men door de Semois aan de Gué de Voie d’Yvois, die iets meer stroomafwaarts gelegen is.De Voie d’Yvois was een belangrijke route en deze gué bood een alternatief voor wie de doortocht in Bouillon wilde vermijden.Een tijdlang bewaakten krijgslieden deze strategische plaats.Ze inden er ook doorgangsrechten.Niet verwonderlijk dat dichtbij een château te vinden is, dat wellicht werd gebouwd op de vestingen van een voormalige versterkte site.Vanop deze plaats had men een uitstekend zicht op die belangrijke doorgang.

De eerste bruggen

Stapsgewijs werd de Semois voorzien van solide oeververbindingen. De houten Pont de Liège werd in 1069 als eerste brug van Bouillon gebouwd. In 1618 realiseerde Vauban een duurzamer exemplaar. De stenen Pont de France kwam er in 1851.Later waren Poupehan, Dohan en de Pont de Cordemois in Bouillon aan de beurt.

Gezien hun strategisch belang werden al deze bruggen in oorlogstijd verwoest.Zo bliezen de eigen Franse troepen op 11 mei 1940 de drie bruggen in de stad op om de Duitsers de doortocht naar Frankrijk te verhinderen.

Ook de brug van Dohan, die ooit prinselijke allures had, werd doorheen de jaren een aantal keer herbouwd, gerestaureerd of van een noodbrug voorzien.

De graaf en gravin van Vlaanderen, ouders van de latere koning Albert I, waren in de tweede helft van de 19de eeuw in het bezit van het in Dohan gelegen Château des Amerois.Hun kinderen gingen er wandelen en spelen in de bosrijke omgeving.

Het verhaal wil dat toen de gravin in Dohan een picknick organiseerde aan de oevers van de Semois, de kleine Albert een tekening maakte waarop hij een brug over de rivier schetste.Of dit ontwerp volledig werd gevolgd, is niet zeker.Een oude postkaart waarop vermeld staat “dessiné par le Prince Albert” laat dit in elk geval wel uitschijnen.

De gravin steunde de bouw en kwam wellicht ook financieel over de brug, aangezien dit de bereikbaarheid van het domein Amerois zou verhogen. In 1890 werd het prachtige rivierbouwwerk gerealiseerd.

Pont Cordemois

Vóór de realisatie van de Pont de Cordemois kon je de overkant van de Semois enkel bereiken met een barque.Dit was een overzetbootje dat bediend werd door le passeur.Deze veerman woonde in het vlakbij gelegen gebouwtje La Poulie, dat voordien een poortgebouw van de versterkte stad was.

Het gebouw was later ook nog conciërgewoning van het slachthuis, thuisbasis van de tennisclub en sinds 1998 is het de ontmoetingsplaats van het plaatselijke Centre Culture et Loisirs.

Naast La Poulie doet een mooi opgefriste barque de voorbijgangers mijmeren over lang vervlogen tijden.Op deze boot zijn twee passende afbeeldingen geschilderd die geïnspireerd zijn op pentekeningen van Pierre Clouet (1920–1991), een lokale kunstenaar, ook bekend als Pierrot.

Omdat Bouillon trots is op hun veelzijdige Pierrot, werd de tentoonstellingszaal Pierre Clouet op de bovenverdieping van het clubhuis van de tennisvereniging in het 100 meter verder gelegen Bastion opgedragen aan deze plaatselijke kunstenaar.Mooi om te zien hoe in de omgeving van de Boulevard Vauban sport en cultuur elkaar de bal toewerpen.

Vanuit Bouillon was het gehucht Cordemois, dat aan de andere kant van de Semois gelegen is, dus lange tijd enkel te bereiken met een veerbootje.Tot in 1930 op vraag van de abdij van Orval een brug, de Pont de Cordemois, werd gebouwd zodat de nieuwe abdij in verbinding zou staan met de stad.Ook die werd door Henri Vaes getekend.Hij koos voor een regionale stijl en het gebruik van de typisch Ardense schaliestenen in de zijmuren.

De sublieme omgeving van de romantische brug inspireerde doorheen de jaren talloze kunstenaars.Ook de Bouillonnais zijn verliefd op hun Pont de Cordemois.

De passerelle aan Moulin de l’Epine

Wie vroeger, toen er nog geen bruggen waren, de rivier wilde oversteken, had beter geen koudwatervrees.Maar dezer dagen kan hoogtevrees een spelbreker zijn.

De avontuurlijke rivieroversteek (doorheen de gué of met een barque) ter hoogte van Moulin de l’Epine maakte sinds 2020 plaats voor een trendy toeristische topper: een hangbrug over de Semois, Passerelle Au moulin de l’Épine.

De provincie Luxemburg liet de indrukwekkende hangbrug van 55 meter lang in 2015 ontwerpen en vervolgens bouwen door een bedrijf uit de regio (Bastogne).De materialen waarmee de passerelle werd gebouwd zorgen voor een bijzonder mooie integratie in het prachtige natuurdecor.

Op Instagram treedt deze brug stilaan in de voetsporen van haar grotere Duitse broer, de Geierlayhangbrug.Zoveel is duidelijk: met deze passerelle kreeg deze site opnieuw een eigentijdse, toeristische troef.